Στο Ηράκλειο η «Όμορφη Πόλη» του Μίκη Θεοδωράκη

Παράσταση που έχει χαρακτηριστεί ως το «καλλιτεχνικό γεγονός της χρονιάς» έρχεται στο Ηράκλειο, σε σκηνοθεσία και απόδοση του Γιώργου Βάλαρη και με τη λαϊκή ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης». Η παράσταση «ανεβαίνει» στο Θέατρο «Αστόρια» στις 21, 22, 23 και 24 Φεβρουαρίου Τραγουδούν: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΣΙΡΑΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΣΗΣ, ΣΑΛΙΝΑ ΓΑΒΑΛΑ Παίζουν: ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ, ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΜΟΥΤΑΦΗ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΛΑΡΗΣ, ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΡΑΦΤΗΣ. Με άξονα-μύθο τις γνωστές μελωδίες του μεγάλου μας μουσουργού και την ποίησή του για πρώτη φορά σε θεατρική σκηνή, ο σκηνοθέτης Γιώργος Βάλαρης δημιουργεί και παρουσιάζει μια σύγχρονη «Όμορφη πόλη» του 2020, μια μοναδική θεατρική-μουσική υπερπαραγωγή, μια ωδή στον μεγάλο μας συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Μισό και πλέον αιώνα μετά το πρώτο ανέβασμα της θρυλικής παράστασης, το καλοκαίρι του 1962, η «Όμορφη πόλη» παρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης το 2020, όπου γνώρισε τεράστια επιτυχία. Αυτή η υπέροχη «Όμορφη πόλη» σε απόδοση – σκηνοθεσία Γιώργου Βάλαρη, θα ταξιδέψει και στο ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ για να παρουσιαστεί στο Κινηματοθέατρο «ΑΣΤΟΡΙΑ» από τις 21 έως και τις 24 Φεβρουαρίου 2020. Μιλώντας στον 98.4 ο σκηνοθέτης Γιώργος Βάλαρης αναφέρθηκε στην προσπάθεια του να αναβιώσει τη θρυλική παράσταση του 1962, μέσα από μια πολύμηνη μελέτη της ζωής και του έργου του Μίκη Θεοδωράκη. «Μέσα από τα ποιητικά κείμενα που υπογράφει ο Μίκης Θεοδωράκης και πεζά κείμενα του Γιώργου Βάλαρη, τα οποία πραγματεύονται κυρίαρχα θέματα της ανθρώπινης ύπαρξης και της ελληνικής κοινωνίας – ο έρωτας, η ξενιτιά, ο θάνατος, η ρωμιοσύνη – και με τα γνήσια λαϊκά και διαχρονικά τραγούδια του μεγάλου μας συνθέτη που γαλούχησαν γενιές και γενιές, («Όμορφη πόλη», «Φεγγάρι μάγια μου ’κανες», «Της δικαιοσύνης», «Ένα το χελιδόνι», «Στρώσε το στρώμα σου», «Μαργαρίτα, Μαργαρώ», «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», κ.ά.), παρουσιάζεται ένα μοντέρνο εικαστικό-οπτικοακουστικό θέαμα, με σύγχρονη χορογραφία και video artminimal αισθητική. Στην προσπάθεια να αναβιώσω τη θρυλική παράσταση του 1962 «Όμορφη πόλη» – πράγμα δύσκολο – σε μια σύγχρονη «Όμορφη πόλη» του 2020, μέσα από μια πολύμηνη μελέτη της ζωής και του έργου του Μίκη Θεοδωράκη και παράλληλα προσπαθώντας να βρω την κατάλληλη μορφή που θα αποτυπώνει πιο ολοκληρωμένα το έργο του στο διηνεκές του χρόνου, οδηγήθηκα μοιραία σε μονοπάτια που πολλές φορές χρησιμοποίησε ο σπουδαίος μουσουργός και ποιητής μας και κυρίαρχα σε αυτό της αρχαίας τραγωδίας, η οποία παραμένει ζωντανή στη μνήμη μας και είναι ταιριαστή με την εποχή που διανύουμε. Μια εποχή, όπου βλέπουμε ένα έθνος κυριολεκτικά να γίνεται χορός, με τα τραγούδια – που χαρακτηρίζουν τον λαό μας σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του και που εδώ λειτουργούν σαν ενωτικός κρίκος – ως χορικά. Είναι γνωστό εξάλλου πως μέσα από τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη αναδύονται ένα έθνος, μια ολόκληρη τραγική γενιά αλλά και πανανθρώπινα συναισθήματα που διαγράφουν τη μοίρα ενός λαού. Τέλος, ψάχνοντας να βρω τους συνδέσμους στις μικρές ιστορίες των τραγουδιών που θα οδηγήσουν στη «μεγάλη ιστορία», κατέληξα στη σπουδαία και άρρηκτα συνδεδεμένη με το μουσικό του έργο ποίηση του Μίκη Θεοδωράκη. Η μουσικοθεατρική παράσταση «Όμορφη πόλη» είναι λοιπόν μια εθνική και πανανθρώπινη ιστορία με τoν δικό της χορό και τα δικά της παθόντα πρόσωπα-πρωταγωνιστές, όπου «μέσα σε αυτήν την ιστορία τα τραγούδια δεν ήσαν πλέον σα δέντρα που μετρούν τη μοναξιά του κάμπου, αλλά άπλωναν αναμεσά τους φύλλα και κλαδιά! Σχημάτιζαν ένα μικρό δάσος, όπου μπορούσαν να ζήσουν και να πεθάνουν πουλιά, μύθοι και άνθρωποι. Και το δάσος αυτό το ονομάζω ΤΡΑΓΟΥΔΙ με κεφαλαία». Τα λόγια αυτά του συνθέτη ταιριάζουν απόλυτα στην κατεύθυνση της παράστασης, για την οποία θα χρησιμοποιήσω τον όρο σύγχρονη λαϊκή τραγωδία. Το τραγούδι δεν έδωσε εξάλλου το όνομά του στον όρο τραγωδία; Έπειτα προστέθηκαν τα στοιχεία: ο μύθος, η ποίηση, οι τραγικοί ήρωες και ο χορός».