Κ. Μελάς : Ρότα αδιεξόδου, το επικοινωνιακό οικονομικό “θαύμα” μέχρι τις ευρωεκλογές

Ο Κωνσταντίνος Μελάς, Καθηγητής  διεθνούς  χρηματοοικονομικής  και τραπεζικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, μιλώντας στον 98.4 , υποστήριξε ότι οι πραγματικοί δείκτες της ελληνικής οικονομίας, που θα έπρεπε να οδηγήσουν σε μια ουσιαστική συζήτηση για τα πραγματικά ζητήματα, με ευθύνη της κυβέρνησης ενόψει των ευρωεκλογών , εξελίσσεται σε ένα επικοινωνιακό αφήγημα “οικονομικού θαύματος” που οδηγεί σε ρότα αδιεξόδου, από την πραγματική κατάσταση της οικονομίας. Προβληματισμό προκαλούν ακόμη και τα ποιοτικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, καθώς, για παράδειγμα, οι επενδύσεις αυξήθηκαν τελικά κατά 4%, ενώ στον προϋπολογισμό του 2023 είχε προβλεφθεί αύξηση κατά 15,5% και στον προϋπολογισμό του 2024 κατά 7,1% (η ΤτΕ διαπίστωσε ότι οι άμεσες ξένες επενδύσεις το 2023 ήταν μειωμένες κατά σχεδόν 40% σε σύγκριση με το 2022, πέφτοντας από τα 7,73 δισ. στα 4,48 δισ. ευρώ).Αξίζει δε να σημειωθεί ότι η αύξηση προήλθε από τις κατοικίες (+20,7% σε ετήσια βάση και σε σταθερές τιμές) και δευτερευόντως τις άλλες κατασκευές (+10% σε ετήσια βάση), ενώ τα σημαντικά για τη μακροχρόνια ανάπτυξη τμήματα του μηχανολογικού και μεταφορικού εξοπλισμού, καθώς και του εξοπλισμού Τεχνολογίας, Πληροφορικής και Επικοινωνίας, υποχωρούν κατά -3% και -12% αντιστοίχως. Παράλληλα οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών αυξήθηκαν μεν κατά 3,7%, ωστόσο αυτό έγινε κυρίως λόγω του τουρισμού, που αυξήθηκε κατά 15,7%, ενώ σύμφωνα με τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Εξαγωγέων οι εξαγωγές αγαθών μειώθηκαν κατά 8,5% κυρίως λόγω του «low growth environment» της οικονομίας της ευρωζώνης. Παράλληλα, σημειώνεται ότι οι εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών αυξήθηκαν κατά 2,1% και ότι η κατανάλωση στήριξε κατά κύριο λόγο την ανάπτυξη, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 1,8%. Αντί όμως να υπάρχει ανησυχία για την επόμενη ημέρα και την κατάσταση της οικονομίας, ενώ συντελείται μια τεράστια αναδιανομή πλούτου σε βάρος του κόσμου της εργασίας, μένουμε σε επικοινωνιακές φιέστες επιλεκτικών δεικτών. Παραγωγικό μοντέλο και υπόδειγμα ανάπτυξης στη χώρα με επενδύσεις βάθους και απόδοσης μακροχρόνια δεν υπάρχει. Το ΑΕΠ παραµένει µικρότερο από εκείνο πριν από 15 χρόνια. Το δηµόσιο χρέος, τόσο απόλυτα όσο και ως ποσοστό του ΑΕΠ, είναι πολλαπλάσιο από εκείνο πριν από 15 χρόνια – όταν συναντηθήκαµε µε την κρίση. ∆ίπλα του διογκώνεται άλλο ένα χρέος, το ιδιωτικό-µαµούθ σε σχέση µε παλαιότερα. Το έλλειµµα του ισοζυγίου πληρωµών παραµένει πάνω από το σηµείο συναγερµού της Κοµισιόν. Οι ιδιωτικές επενδύσεις παραµένουν κολληµένες εννέα ποσοστιαίες µονάδες του ΑΕΠ κάτω από τον µέσο ευρωπαϊκό όρο – παρά τα κέρδη που είναι υψηλότερα από την άλλη Ευρώπη, παρά τη φθηνή µισθωτή εργασία που στα καθ’ ηµάς είναι πολύ φθηνότερη. Πληθωρισµός, πληθωριστικά φορολογικά έσοδα και µια πρωτόγνωρη αναδιανοµή εις βάρος της εργασίας είναι στη βάση του σύγχρονου «οικονοµικού θαύµατος».