Ρ. Ρινάλντι : “Η Ελλάδα που θέλουμε !”

Ο Ρούντι Ρινάλντι μιλώντας σήμερα στον 98.4 ξεδίπλωσε τις βασικές σκέψεις, πάνω στη διακήρυξη που δόθηκε στη δημοσιότητα για το 2ο Συνέδριο “το υπαρξια πρόβλημα  της χώρας στην  τροχιά του 21ου αιώνα”  . Όπως είπε, αποτελεί συλλογικό βίωμα, και όλο και πιο κοινή διαπίστωση, πως τα προβλήματα στη χώρα μας διευρύνονται κι αγγίζουν πλέον την υπαρξιακή της διάσταση. Την ίδια στιγμή, οι απαντήσεις που δίνονται από τις εγχώριες ελίτ μοιάζουν να τροφοδοτούν έναν φαύλο κύκλο αντί να ανοίγουν διεξόδους προς ένα μέλλον εθνικής αξιοπρέπειας και κοινωνικής αναζωογόνησης. Το υπάρχον πολιτικό σύστημα –στο σύνολό του- φέρει τεράστιες ευθύνες και μπλοκάρει κάθε δυνατότητα διαφορετικής πορείας της χώρας και της κοινωνίας. Είναι σε βαθιά διάσταση με την κοινωνία, βαθαίνει πολλαπλά την κρίση και εντείνει το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας. Στον πυρήνα του υπαρξιακού προβλήματος συναντάμε μια κοινωνία χωρίς φωνή, χωρίς Τόπο, χωρίς κινούσα στρατηγική ιδέα για την προοπτικής της, αμήχανη – κατακερματισμένη, χειραγωγημένη, αποπροσανατολισμένη και βαθιά απογοητευμένη. Μια κοινωνία όμως που στις ελπιδοφόρες στιγμές δείχνει ότι μπορεί να επιδράσει σημαντικά στην πορεία των πραγμάτων με τη μαζική της παρουσία, κατανοώντας βαθιά, με τρόπο βιωματικό, πως δεν μπορεί να περιμένει έτοιμες λύσεις και σωτήρες. Σε αυτή την αντιφατική αλλά παρούσα κοινωνική διαθεσιμότητα, που σε συνθήκες ασφυξίας ψάχνει για «οξυγόνο» και δρόμο προς το μέλλον, επικεντρώνεται η προσπάθειά μας, προσπαθώντας να διαβάσουμε προσεκτικά το χαρακτήρα της. Το πολιτικό ζήτημα της περασμένης χρονιάς –η γενικευμένη αμφισβήτηση και απόρριψη του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος– δεν μπορεί παρά να εντάσσεται  σε μια νέα αναγκαιότητα που θα απαντά στην εποχή ενός γενικευμένου “Σκοταδιστικού Διαφωτισμού”. Την  ανάγκη για τη συγκρότηση ενός νέου πολιτικού και κοινωνικού υποκειμένου , χωρίς όμως να είναι αυτονόητη μία ‘αυτόματη ίδρυσή του’. Το νέο υποκείμενο τίθεται ως ζητούμενο, που απαιτεί σοβαρή προετοιμασία και εμπεριστατωμένες απαντήσεις. Το 2ο Συνέδριο όπως είπε, θα γίνει τον Νοέμβριο του 2025  και η πρόσκληση του επικεντρώνεται :

• Σε όσους ανησυχούν για την πορεία της χώρας, μέσα στις σημερινές γεωπολιτικές και κοινωνικές αναταράξεις, αλλά ασφυκτιούν –παραμένοντας χωρίς φωνή– σε ένα στημένο και αδιέξοδο πολιτικό σκηνικό, με κυβερνήσεις και ηγεσίες που εξυπηρετούν όλες τις επιλογές που προκρίνει το ευρωδυτικό τοκογλυφικό κεφάλαιο.
• Σε όσους αντιστέκονται στην υποβάθμιση της ζωής, της εργασίας, της παραγωγής, του πολιτισμού, της δημοκρατίας, στις συνεχώς διευρυνόμενες κοινωνικές ανισοτήτες, σε όσους υπερασπίζονται τον Τόπο, το Περιβάλλον, την Αξιοπρέπεια των ανθρώπων, την ίδια την Υπόσταση της χώρας και της κοινωνίας.
• Στους ανθρώπους της επιστήμης και της γνώσης που μπορούν να τεκμηριώσουν, να φωτίσουν και να προτείνουν εναλλακτικές διεξόδους.
• Στους νέους ανθρώπους, το μέλλον των οποίων υποθηκεύεται, όσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση. Στις γνώσεις, την ορμή, τη δημιουργικότητά τους που αν βρεί χώρο και τρόπο να αναπνεύσει μπορεί να δώσει πρωτότυπες απαντήσεις.
• Σε όσους παράγουν γνώση μέσα από την εργασιακή τους δραστηριότητα, μέσα από κοινές προσπάθειες αντιμετώπισης των προβλημάτων που δημιουργεί η συγκεκριμένη πολιτική-οικονομική-πολιτιστική κατεύθυνση που επιβάλλεται.
• Σε όσους υπηρετούν την Τέχνη και τα Γράμματα, που μπορούν να εμπνεύσουν και να δώσουν νόημα στην κοινή μας προσπάθεια.
• Σε όσους εμπνέονται από έναν πατριωτισμό που εναρμονίζει: πολιτιστική ταυτότητα, δημοκρατία, ουμανισμό και διεθνικό οικουμενισμό.
• Σε όσους συμμετείχαν ή γνώρισαν την προσπάθεια του πρώτου συνεδρίου και βλέπουν την ανάγκη συνέχειας.